Bijzondere dagen, geven extra bijzondere inzichten, en dit is een deelmoment van mijn eigen bewustwordingsproces. Op vrijdag 15 mei 2015, zijn mijn broertje en zijn verloofde eindelijk in het echt getrouwd. Wat ik die dag mocht ervaren voelde voor mij als een huwelijk die bestaat uit echte liefde voor elkaar, onvoorwaardelijk door dik en dun, tot de dood hen scheid. Ik mocht de ceremonie van beiden kanten ervaren. Eén als de diepgewortelde band tussen die van mij, en mijn broertje, en twee in de rol van bruidsmeisje, met als mijn persoonlijke diepe gevoel een vertrouwen.
Heel bijzonder hoe ik zag, dat mijn broertje zo intens gelukkig was met zijn vrouw naast hem, of altijd wel bij hem in de buurt als de mogelijkheid ze dit bood. Stiekum weer even naar elkaar willen gluren en dan keer op keer worden betrapt in het spelletje der liefde. Het gewoon van elkaar weten dat ze met elkaar heel gelukkig oud gaan worden. Heel mooi hoe de diverse processen op dag 1 zich al hebben ontwikkeld. Een familie erbij om te onderhouden, steunen, troosten en er te zijn.
Heel grappig hoe een aantal kinderen de uitleg kregen dat ze nu een nieuwe tante erbij hebben in de familie…”Ja en dat is dan trouwen”… ” Ja maar deze tante is niet nieuw dat was ze allang al”. Ja dat klopt, dat was ze allang al….Voor mij voelde ze altijd al als mijn kleine zusje, hier heb ik nooit over getwijfeld, geen seconde….De dag verloopt perfect…. het is zoals het moet zijn….dit zijn zij samen, al hun dierbaren zijn er voor hen en bij hen….Mooie momenten die niemand kan nadoen of overdoen……… Het is zo als het is.
Ik ben ongeveer vanaf mijn 8ste maand tot en met mijn 4de jaar, opgegroeid bij een zeer liefdevol gezin, die mij echt zoveel hebben meegegeven, dat ik ben zoals zij. Ik herinner mij nog zoveel dingen van toen, dat ik zoveel weet dat zij wellicht zelfs zijn vergeten, maar ikke niet, ik was me er behoorlijk bewust van. Mijn “voogdmoeder” ze heeft het nu zwaar, echter ik wil haar zo graag vertellen, dat ik niet bang ben, ik ben sterk, en zij ook. Dat heeft ze mij geleerd.
Ik heb het als “lilliputter” al heel zwaar ervaren toen ik als klein meisje terugkwam in een voor haar onbekend huis. Andere geuren, andere familierituelen. Ik zag mijn moeder niet als mijn mamma, maar als mijn moeder, het had voor mij twee betekenissen gekregen. Sterker nog, ik snap het nu pas. Al die momenten heb ik altijd twee mamma’s gehad zonder het te begrijpen. Het was alsof ik een keuze moest maken, om de ene mamma te noemen en de ander de moeder. Alsof ik daardoor niets meer snapte en mezelf voor de gek hield, dat ik niks kon. Dit zat zo diep ingeworteld en het kwam er uit… Ja het is echt zo!!
Ik ben zoals ik wil zijn….hier in het nu, niet in het verleden, maar wel in het zijn van het hier en een positieve richting naar de toekomst,. Ik maak inderdaad zelf de keuzes om gelukkig te zijn, elke dag heel bewust. Hoe klein de gebaren soms kunnen zijn, hoe groter het bereik naar je hart.
En ik besefte me, van moeder naar mamma het maakt niet uit, het zijn woorden, niet een gevoel. Want ik heb echt zo veel meer mamma’s leren kennen.
Ik voel mij zoals ik wil zijn, om wie ik ben. Er is geen Ik zonder JIJ.
May all the power of love, reach your powerful heart.
Yufen