Het is nog bijzonder warm voor de maand September, mij hoor je absoluut niet klagen. Wat een heerlijke nazomer is het. Als ik dan kijk naar de diversiteit van de kleuren van de bladeren, kan ik er ook extra van genieten. De herfst is in aantocht, en toch lijkt het alsof de zomer nog niet was begonnen.
Ook al weet ik dat het echt kouder wordt en de dagen nu al korter lijken, wil ik nu nog bewuster genieten van al het moois wat moeder natuur ons te bieden heeft. Het is alsof ik heel nauwlettend het proces wil volgen van de overgang van zomer naar herfst, waarbij we geleidelijk te maken krijgen met de gure windtransformaties en verkwikkende regenbuien. En misschien nog wel interessanter; heeft dit ook invloed op mijn emotionele gesteldheid. In de voorgaande jaren heb ik dit proces misschien aan mij voorbij laten gaan zonder er enige notie aan te geven. En dan pats boem was het er……. een “herfstdepressie”.
Het duurde dan weer een aantal weken voordat ik kon beseffen dat ook dit een tijdelijk proces is van moeder natuur en voordat ik echt kon genieten van de herfst was het al heel koud, en waren de ochtenden gevuld met verkneukelend de ochtendwandeling maken, en de autoramen krabben voordat je weg kon rijden. Het weer is dan inmiddels omgeslagen in flinke dalende temperaturen richting de voor mij zo gevreesde kilte als koukleum, om vervolgens te belanden in mijn “winterdip”.
Ik heb het nu anders aangepakt kan ik trots zeggen. Vorige week heb ik besloten om mijn leven anders te willen indelen. Dus zo begon ik aan mijn grootse schoonmaak in mijn huis, al wat ik niet meer wil bewaren ging op de grote stapel om weg te geven of te worden vernietigd. Als ik thuis kwam dan kwam ik binnen in een chaos voor mijn gevoel, de eethoek is aangepakt, Ik heb mijn kledingkast ingeruimd en de boekenvoorraad wordt weggedaan. Zo zal ik verder nog twee meubelstukken vervangen, de schuur opruimen, en dan begin ik met een nieuw hoofdstuk in mijn leven.
Het gevoel dat ik mijn oude leven omarm en mijn nieuwe leven wil oppakken voelt goed. Het geeft ruimte en het maakt me rustiger bij de wetenschap dat alles vergankelijk is, zo ook de seizoenen in het jaar. Dit kleine verschil in wie ik ben en wie ik wil zijn, maakt dat het rustiger wordt in mijn hoofd. Alsof alles een reden heeft, en je tot inzichten wil brengen om je levenslessen te volbrengen.
Het is er altijd en overal de bron van liefde die je voor jezelf zo hard nodig hebt, om jezelf nog meer te waarderen. Ik verdien alles waar ik zo hard voor heb gewerkt in de afgelopen jaren. En ik gun het nu mijzelf ook, om dit als een mooi cadeau te mogen ontvangen. Het ontbrekende gedeelte van mijn zelfrespect is nog een mooier stukje van de puzzel die ik erbij mag toevoegen. Ja ik heb een diepe respect voor de paden die ik heb bewandeld om nu te zijn waar ik ben: Thuis.
Yufen
bron foto 1: http://www.walltalksales.ca/Sometimes-in-the-winds-of-change-we-find-our-true-direction–1125-x-17_p_633.html
bron foto 2: made my Yufen 🙂