Je herkent het vast wel, het gevoel dat je niet vooruit te branden bent. Jeetje en wat ben ik vermoeid, het is een combinatie van allerlei dilemma’s en werkzaamheden die zich achter elkaar manifesteren, als of je van buiten af wordt getest. Wanneer is genoeg nu genoeg.
En daarnaast wil ik blijven vast houden aan patronen, die wellicht nog maar weinig effectief zijn. Dus ik moet op zoek gaan naar een nieuw balans in mijn huidige situatie. Ik heb het lang genoeg volgehouden om te merken dat het niet meer effectief is voor mijn huidige levenspatroon. Ik zal dus weer de stappen van transformaties moeten ondergaan, en dit is op zijn minst gezegd, wel een beetje eng. Alsof ik door een soort vortex heen moet van allerlei emoties, gevoelens, herinneringen, enzovoorts, enzovoorts, enzovoorts….
Tijd om mezelf af te zonderen, tijd om op onderzoek te gaan, naar wat ik belangrijk vind. Ergens ben ik dus weer vergeten, waar ik nou echt blij van word. Ik trek me dan terug uit de sociale kringen en ben wat minder aanwezig, ik ga me focussen op mezelf in plaats van op een ander. Heel mijn lijf schreeuwt om de aandacht die ik de afgelopen maanden niet heb gegeven, overal ervaar ik de pijntjes die ik emotioneel heb opgeslagen in mijn lijf. Zowat mijn hele wervelkolom staat scheef en ik ben dus letterlijk en figuurlijk in volledige disbalans.
De eerste reactie die ik gewend ben, is oké, dan moet ik dus weer op zoek naar een goede behandelaar die mij weer even recht zet. Ik ben dus weer op zoek gegaan naar de beste alternatief die ik mij nu kon bedenken. De man met de hamer en een beitel, hij draagt door middel van deze twee gereedschappen zijn kennis over op het lijf, het is ook heel bijzonder hoe makkelijk hij herkent waar de wervels niet recht zitten. Daar waar ik zelf ervaar waar het echt pijnlijk is. Ik ken mijn lijf wel redelijk goed, en ben me dus ook zeer bewust dat het onder andere te maken heeft, met het geen tijd meer vrijmaken voor mezelf om te gaan sporten. Naast het iets ongezonder eten wat er momenteel naar binnen gaat, heeft dit dus als resultaat dat ik, en minder in mijn vel zit, en ik mij dan ook nog eens schuldig voel dat ik niet heb kunnen sporten. Een soort van Triple Combo om jezelf te de-motiveren.
Vermoeidheid – slechte eetpatronen – schuldgevoel
Ik heb natuurlijk wel meerdere combinaties bekeken, en eigenlijk was dit toch wel de sterkste combinatie die mij momenteel tegenhoud, en moest ik deze combinatie niet verhogen met een vierde, ik heb besloten om het simpeler te houden en het bij drie te houden, het wordt anders een ongekend scala aan mogelijkheden die door mijn hoofd blijven spoken.
Dus dan komt de volgende vraag naar boven…Wat heb ik nodig om de Triple Combo in mijn huidige situatie niet een last te laten worden en hoe kom ik er zo snel mogelijk van af. Voor vermoeidheid heb ik als beste remedie om de moeite te gaan nemen om toch te gaan sporten, het is in 99,99% van de gevallen effectief. Mijn huidige slechte eetpatronen is voor mijn gevoel ontstaan uit bepaalde emoties die ik nergens blijkbaar kwijt kon, met als resultaat dat ik het gevoel had dat het toch niet veel uitmaakte, en dus makkelijker de minder gezonde voedingspatronen op ging pakken. En tsjaa dat schuldgevoel hè, dit is een soort sluimerende tijdsbom, hij gaat pas af, als je al zo ver heen bent. Hoe herken ik dit nu dus eerder, in ieder geval heb ik wat te doen voor de komende periode…
Wat is jouw Triple Combo,
Hoe ga jij er mee om,
Heb je tips om te delen.
Ik nodig je hierbij uit om vooral te reageren op deze blog.
Met een liefdevolle groet,
Yufen
foto vortex: http://goodvibeblog.com/what-is-the-vortex-the-what-why-how/
foto emoties: http://www.scientias.nl/kaartje-van-uw-lichaam-laat-zien-waar-elke-emotie-te-voelen/96395